شماری از جوانان درکنار و گوشه شهر هرات بخصوص در محلات تفریحی وکم رفت امد اقدام به استفاده از مواد مخدرنوع چرس می نمایند تا به گفته ی خودشان لحظاتی از گرفتاری دنیا دور بمانند.
شماری از شهروندان هرات معتقداند که افزایش معتادین به مواد مخدر نوع چرس را بیشتر فشارهایی که برای مصرف مواد مخدر وجود دارد. زیرا افرادی که از چرس استفاده می کنند، اغلب دوستان خود را به مصرف آن تشویق می کنند و این امر در کنار بی توجهی والدین در خانواده ها و نیز دولت، زمینه ساز روی اوردن جوانان به انواع مواد مخدر شده است.

شهروندان هرات عوامل این عمل جوانان را که روزانه در محلات مسکونی و پارک ها به استفاده و خرید و فروش انواع مواد مخدر و مشروبات الکی می پردازند، خشونت های اجتماعی، ناکامی های در عرصه زندگی و بیکاری می دانند.

یک شهروند که در نزدیکی یک پارک در مرکز شهر هرات مشغول دوکانداری می باشد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری پامیر (pamirpress.com) گفت : وی همواره شاهد خرید و فروش انواع مواد مخدر در این پارک می باشد که خرید و فروش چرس به یک امر عادی تبدیل شده است و برای همه به یک سرگرمی ساده تبدیل شده است وهیچگاه نهادهای امنیتی هم مستقیما با این افراد برخورد نکرده اند. این مرد مصون بودن پارک را عاملی می داند که باعث شده فروشندگان مواد مخدر از این محل به عنوان مکان امن فروش مخدرات استفاده نمایند.
این در حالی است که در مجاورت این پارک یک مرکز پولیس نیز قرار دارد و همواره پولیس و امنیت ملی در این پارک دیده می شوند ولی تا هنوز کدام اقدامی قانونی در برابر مصرف کنندگان و خریداران مواد مخدر انجام نداده اند و یا اگرهم صورت گرفته است بسیار کم بوده و بعد از ساعتی گرفتاری رها شده اند.

معروف (نام مستعار) به خبرنگار خبرگزاری پامیر(pamirpress.com) می گوید : از سن 13 سالگی، به طور دوام دار در زمان حکومت طالبان چرس می کشیدم. هر روز خودم چرس را به شکل سیگار (سگرت) لای کاغذ می پیچیدم و دود می کردم. به این ترتیب ظاهرا با مشکلات خود مقابله می کردم و به آرامش می رسیدم. فکر می کردم این، تنها راه موجود برای مقاومت من است. ولی باید بگویم این کار فقط باعث عدم موفقیت و شکست من بود. وقتی که نشه می شدم به نظر می رسید که هیچ چیزی نمی تواند به من آسیب برساند. ولی بعدا کم کم متوجه شدم که دارم همه چیز را از دست می دهم. من دیگر با دوستان و رفقایم نمی جوشیدم و دوستانم مرا ترک کرده بودند. اوایل به این مسایل اهمیت نمی دادم ولی بالاخره یک روز متوجه شدم بنابر این آن را ترک کردم.

گل احمد جوانی دیگری است که اکنون مصروف دوکانداری است. او می گوید : من دوست ندارم موادم مخدر بکشم، ولی از این که در یک جمع تنها بمانم، متنفرم. دوستانم به من فشار نمی آورند ولی همیشه در مهمانی ها، آنها به اتاقی می روند و چرس می کشند و من تنها می مانم. حتی زمانی که چیزی نمی کشند هم برای من لحظات ناخوشایند و وحشتناکی است چون همیشه در حال صحبت کردن در باره اثرات چرس هستند.

چرس بیشترین مصرف کننده را در میان مواد مخدر دارد. یک بسته چرس در میان جمع دست به دست می گردد و از فردی به فرد دیگر می رسد و رد کردن آن برای کسی که تمایل ندارد، مشکل و ناراحت کننده است.
کشیدن چرس در ایجاد بیماری های تنفسی و سرطان ریه خطرناک تر از سگرت است و این به خاطر دودی است که از مسیر تنفسی رد می شود.
دود چرس عمیقا داخل ریه می شود و اثر شدیدی بر روی آن می گذارد. تراکم دود و بخارات چرس بسیار وحشتناکتر از دود چرس است، به طوری که احتمال ابتلا به سرطان ریه در اثر آن هشت برابر بیشتر است.

در همین راستا بر اساس آمارهاي بين المللي ، چرس از پرمصرف ترين و خطرناك ترين مواد مخدر روان گردان و غيرقانوني در جهان به شمار مي رود و آمارها حاكيست كه اين مواد مقام چهارم را پس از كافئين، نيكوتين و الكل در بين انواع مواد مخدر برای استفاده کنندگان به خود اختصاص داده است و گفته می شود که بروز سرطان ريه در معتادين به چرس 8 برابر بيشتر از سيگار است.

داکتران صحی در هرات بر اين باورند که استفاده از سیگار در سلامت جسم و روح انسان تأثيرات منفي دارد. در عین حال مبتلا شدن افراد به سرطان ريه و دستگاه تنفسي در مصرف كنندگان مواد مخدر به ویژه چرس هشت برابر بيشتر از مصرف سيگار است. زیرا در این نوع مواد مخدر ماده اصلي چرس را ماده اي شيميايي به ناخطرناك تر و وابستگي به آن بيشتر خواهد بود.

داکتر غلام نبی بارز معتقد است که اثرات روحي ، رواني چرس بسيار مخرب بوده و حتي در زمان درمان نيز بسيار سخت پاسخ خواهد داد.
اقای بارز معتقد است که مصرف چرس شخص را به مرور بي انگيزه و بي تفاوت كرده و در واقع شاخه هاي سلول هاي مغزي را از بين برده و مغز را در طولاني مدت كوچك مي كند و چون سلول هاي مغز ترميم نمي شوند بي شك اختلالاتي را در فرد به وجود خواهد آورد كه عبارت است از اختلال در حافظه ، عدم تمركز و تعادل و درك صداها، توهم ، هذيان گويي و غيره .
اين روانپزشك علاوه می کند : كسي كه چرس مصرف دارد تصور مي كند كه معتاد نمي شود و معتقد است این مواد اعتياد آور نيست، در صورتي كه اعتياد رواني اي كه براي شخص مي آورد بسيار بدتر و مخرب تر از اعتياد جسمي است. چرا كه مصرف كننده پس از مدتي حس مي كند بدون آن نمي تواند روزش را سپري كند، دچار اضطراب، بي قراري و افسردگي مي شود كه اين وابستگي يعني اعتياد .

یک تن از دانشجویان در هرات به خبرنگار پامیر(pamirpress.com ) گفت : وی بارها در مکان های تفریحی در هرات شاهد استفاده جوانان به شکل گروهی ویا انفرادی از مواد مخدر نوع چرس بوده است که بعد از مدتی این افراد به هذيان گويي ، خنده هاي پي در پي و بي مورد ، توهم و چشمان قرمز دچار شده اند.

غلام روف یک تن از شهروندان هرات که خود در گذشته از این مواد استفاد می نموده است در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری پامیر (pamirpress.com) گفت وی سال ها این مواد را استفاده نموده است که عواقبی در همچون رفتن به زندان، بی ارزش شدن در بین اقوام و مواردی دیگر را در قبال داشته است. اما از مدت یک سال بدین سو وی از استفاده این مواد خوداری نموده است. این مرد نگران وضیعت پیش آمده در جوانان افغان است. زیرا به اعتقاد وی شايع ترين سن استفاده از چرس بين 18 تا 25 سال است که خطرات بسياري كه جوانان را تهديد مي كند، این شهروند هرات توجه والدین و نیز آموزش هاي صحيح و مناسب به خانواده ها و جوانان را از طریق رسانه های صوتی تصویری و نوشتاری و نیز عواقیب زیان بار استفاده این مواد که زمینه ساز گرایش افراد به انواع مواد مخدر است بسيار ضروري و لازم می داند.

چرس از یک بوته گیاه سبز که اساس در قاره آسیا روییده، ولی هم اکنون در همه جای جهان پیدا می شود، تهیه می گردد.
چرس شاید رایج ترین مواده مخدر باشد، این ماده یک پودر نرم قهوه ای رنک است که معمولا با تنباکو مخلوط شده و به شکل سگرت لوله می شود.
چرس هم مانند بسیاری از مواد مخدر، قرن هاست که مورد استفاده قرار می گیرد. چینی ها از این در ساخت مواد طبی استفاده می کردند. مصری ها و یونانیان باستان نیز آن را به عنوان ماده معالج، نفخ مصرف می کردند. رومیان از کنف این گیاه بادبان و طناب می ساختند و به همین ترتیب بود که برای اولین بار به بریتانیا راه پیدا کرد، به زودی چرس در سراسر جهان راه یافت و در دهه 1950 م، توسط هواداران گروه جاز و در دهه 1960 م توسط طرفداران هیپسی ها، مصرف آن متداول شد.

شواهد موجود نشان می دهد که مصرف طولانی مدت چرس، اثرات تخریب کننده ماندگاری را بر عملکرد روحی، روانی فرد به جا می گذارد که از آن میان می توان به اختلال در تمرکز یا حافظه، اشاره کرد. چرس سلامت روانی افراد را مختلف کرده و از نظر جسمانی اعتیاد ایجاد کرده و باعث افزایش اشتها، رخوت و کسالت می شود.